Rafał Wilk to polski żużlowiec, trener żużlowy, sportowiec; trzykrotny mistrz paraolimpijski z Londynu (2012) i z Rio (2016) w handbike'u; dwukrotny mistrz świata z Kanady 2013; Mistrz świata z Greenvill 2014 USA jazda na czas; dwukrotny mistrz świata z Nottwil Szwajcaria 2015; Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski.
Karierę rozpoczął w 1991, licencję uzyskał w barwach drużyny Stali Rzeszów. Klub ten reprezentował przez sześć lat i właśnie w nim odnosił swoje największe sukcesy. Następnie zmieniał dwukrotnie kluby, w 1997 startował w J.A.G. Speedway Club Łódź, a w kolejnym sezonie przywdziewał plastron gnieźnieńskiego Startu. Po okresie dwóch lat startów poza Rzeszowem, w sezonie 1999 powrócił do macierzystego klubu, który reprezentował przez kolejne dwa sezony. Sezon 2001 to pierwszy sezon Rafała Wilka z "Wilkiem" na plastronie, w krośnieńskim klubie. Po roku startów w Krośnie zawodnik postanowił po raz kolejny powrócić do Rzeszowa, gdzie startował przez kolejne lata.
W sezonie 2004 po słabszym sezonie w barwach Stali Rzeszów postanowił się ponownie przenieść do Krosna, aby walczyć o utrzymanie beniaminka I ligi. 3 maja 2006 podczas meczu ligowego miał wypadek, po którym stracił władzę w nogach i w konsekwencji zakończył karierę żużlową. Po wypadku nie zrezygnował z czynnej kariery sportowej i zaczął uprawiać narciarstwo zjazdowe na nartach jednośladowych mono ski. Ponadto trenuje kolarstwo na rowerze z napędem ręcznym, tzw. handbike. W tej dyscyplinie odnosi sukcesy (1. miejsce w Mistrzostwach Polski, VI w MŚ w jeździe na czas, cztery zwycięstwa w zawodach Pucharu Europy, 2. Miejsce w maratonie nowojorskim; 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2012, 2013).
W 2012 roku podczas XIV letnich igrzysk paraolimpijskich zdobył dwa złote medale w kolarstwie szosowym w kategorii H3 (tzw. handbike): w jeździe na czas na dystansie 16 kilometrów z czasem 25.24,17 (5 września) oraz w wyścigu ze startu wspólnego na dystansie 64 kilometrów z czasem 1:50:05 (7 września). Podczas kolarskich Mistrzostw Świata w konkurencjach paraolimpijskich 2013 rozgrywanych w kanadyjskiej miejscowości Baie-Comeau zdobył dwa tytuły Mistrza Świata w jeździe indywidualnej na czas oraz ze startu wspólnego.
Młodzieżowe Mistrzostwa Polski Par Klubowych: 1993 - 2 miejsce, Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski: 1994 - 1 miejsce, 1995 - 1 miejsce, 2. miejsce w Indywidualnych Mistrzostwach Węgier w 2005 (żużel), 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w 2012 r. (handbike), 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w 2013 (handbike), 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w 2015 (handbike), 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w 2016 (handbike), 1. miejsce Puchar Europy EHC 2012, 2014, 2015, 2016 (handbike), złoto LIP Londyn 2012 – kolarstwo szosowe; jazda na czas (H3 – handbike), złoto LIP Londyn 2012 – kolarstwo szosowe; wyścig ze startu wspólnego (H3 – handbike), złoto MŚ Baie-Comeau 2013 – kolarstwo szosowe; jazda na czas (H3 – handbike), złoto MŚ Baie-Comeau 2013 – kolarstwo szosowe; wyścig ze startu wspólnego (H3 – handbike), Mistrzostwa Świata Greenville 2014 - kolarstwo szosowe; jazda na czas (H4 - handbike), Mistrzostwa Świata Nottwil 2015 - kolarstwo szosowe; jazda na czas (H4 - handbike), Mistrzostwa Świata Nottwil 2015 - kolarstwo szosowe; wyścig ze startu wspólnego (H4 - handbike), złoto IPO Rio 2016 jazda indywidualna na czas, srebro IPO Rio 2016 start wspólny.
