Terminem "zespoły rezydencjonalne" obejmujemy budynki, zespoły budynków, które posiadały charakter reprezentacyjny i najczęściej były siedzibami właścicieli większych posiadłości, najczęściej ziemskich. Głównemu budynkowi (zamek/pałac/dwór/dworek) towarzyszyły najczęściej obiekty pomocnicze/gospodarcze (oficyny/stajnie/wozownie itp.).
Specyfika Rzeszowa, rozwijającego się poprzez wchłanianie okolicznych wsi, które w swoich historiach były siedzibami dworów, spowodowała, że w granicach miasta istnieje szereg różnego rodzaju przykładów architektury rezydencjonalnej. Główny przykład do Zamek. Następne to siedziby mniejszych posiadaczy ziemskich lokowanych w granicach miasta z k. XIX w. Pozostałe są właściwe dla włączonych miejscowości (Staromieście, Załęże, Słocina, Zalesie, Zwięczyca, Przybyszówka): Zamek Lubomirskich, Pałac Letni Lubomirskich, Dworek Piątkowskiego, Dworek Skrzyńskich, Dworek Prevota, Pałacyk Burgallera, Dworek Liwów, Pałac Jędrzejowiczów, Dworek Władysława Jędrzejowicza, Zespół dworsko-parkowo-folwarczny w Słocinie, Dworek Gumińskich, pozostałości zabudowań dworsko-folwarcznych.
Dworek powstał w latach 1818 - 1823. Budynek wzniesiony z wykorzystaniem murów kordegardy pn. ogrodu pałacyku letniego, wg projektu inżyniera K. Prevota, przebudowany w XIX/XX w., wielokrotnie remontowany.
Zwarta dwukondygnacyjna bryła, nakryta jest dachem czterospadowym. Symetrycznie skomponowana fasada, dzielona gzymsem kordonowym, w przyziemiu poziomo boniowana w tynku, przepruta jest prostokątnymi oknami we wgłębnych opaskach, na parterze zwieńczonymi półkolistymi, tynkowanymi płycinami nadokiennymi.
Obecnie jest to siedziba Polskiego Związku Motorowego w Rzeszowie.