Atrakcje turystyczne
Rzeszów - stolica województwa podkarpackiego
200-tysięczne miasto, zajmujące obszar 126 km kw. Rozłożone po obu brzegach Wisłoka, na pograniczu Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego, na skrzyżowaniu ważnych europejskich szlaków komunikacji drogowej, kolejowej i lotniczej. Do granic z Ukrainą i Słowacją jest około 90 km, a Międzynarodowy Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka ma połączenia z wieloma krajami. Miasto jest największym ośrodkiem przemysłowym, handlowo-usługowym, akademickim i kulturalnym w Polsce Południowo-Wschodniej. Stolica innowacji, siedziba klastrów przemysłu lotniczego, informatycznego oraz tworzyw sztucznych.
Rzeszów jest przyjazny dla turystów. Oprócz dobrze przygotowanej bazy gastronomiczno-hotelarskiej, władze miasta zadbały o atrakcyjne spędzanie wolnego czasu – trasy rowerowe, korty, kręgielnie, pola golfowe. Liczne imprezy kulturalno-sportowe na Rynku czy Hali Widowiskowo-Sportowej na Podpromiu przyciągają amatorów dobrej zabawy.
Rzeszów to miasto piękne, pełne uroku i dobrego klimatu, w niezwykły sposób łączące w sobie tradycję i dostojeństwo zabytków z nowoczesnością i żywiołowością młodzieży. Dlatego warto tu przyjechać. I pozostać na dłużej…
Atrakcje turystyczne:
|
Rynek Centralnym placem Starówki jest Rynek z Ratuszem i studnią z XVII w. Obecny Rynek odbiega nieco od pierwotnego XV-wiecznego wyglądu – tylko trzy pierzeje zabudowane są kamienicami, które w ciągu wieków ulegały przebudowom. Znajdują się w nich hotele, restauracje, kluby, puby, muzea, różne instytucje. Jedną z bardziej interesujących jest kamienica nr 19. Odkryte w podziemiach fragmenty ceglano-kamiennych murów i sklepień oraz ostrołukowych gotyckich nadproży, które można obejrzeć w PTT, pozwalają datować początki powstania tego obiektu na przełom XV i XVI w. W letnie wieczory na scenie obok Ratusza można oglądać występy znanych wokalistów, grup muzycznych i taneczno-wokalnych. |
|
Ratusz Najokazalszą budowlą w Rynku jest Ratusz stojący samotnie w narożu zachodniej pierzei. Początki jego powstania sięgają końca XVI w. Zbudowany został przez Mikołaja Spytka Ligęzę przypuszczalnie przed 1591 r. na murach wcześniejszej budowli. Według przeprowadzonych ostatnio badań - w podziemiach ratusza odkryto fragmenty starych murów i sklepień oraz piwnice sięgające pod ul. Słowackiego. Adaptację budynku Ratusza dla potrzeb Rady Miejskiej podjęto w latach 1867 i 1884, następnie w latach 1897 - 98 przeprowadzono jego gruntowną przebudowę i rozbudowę. Nadbudowano drugie piętro, wykonano reprezentacyjną klatkę schodową, nad nią dwie wieżyczki, przedłużono budynek w kierunku wschodnim o część opartą na arkadach, urządzając na piętrze dużą salę obrad. W toku tej modernizacji Ratusz otrzymał modny wówczas wystrój pseudogotycki. Szczyt ozdobiono zegarem, a ponad nim umieszczono orła wykonanego z pozłacanej blachy miedzianej. Ostatni kapitalny remont przeprowadzono w rzeszowskim Ratuszu równo 100 lat po poprzednim - zakończono go w 1996 r. starając się przywrócić budynkowi dziewiętnastowieczny wygląd i wystrój. |
|
Podziemna Trasa Turystyczna "Rzeszowskie Piwnice" Podziemna Trasa Turystyczna, o długości 369 m, przebiega pod kamienicami i płytą Rynku. Obejmuje 25 piwnic i 15 korytarzy, sięgających 10 m w głąb ziemi, którym nadano nazwy odnoszące się do funkcji oraz do historii miasta. Można tu obejrzeć relikty średniowiecznych murów, ślady pożarów, pozostałości żelaznych krat i zawiasów, tajemne przejścia. W niższych partiach magazynowano towary wymagające niskich temperatur, a w czasie najazdów tatarskich i wojen były schronieniem dla mieszkańców grodu. |
|
Dawny Konwent Pijarów Konwent Pijarów obejmował kościół, klasztor i szkołę. Centralne miejsce w Zespole Popijarskim zajmuje kościół pw. Św. Krzyża, wybudowany w latach 1644-1649 według projektu Tylmana z Gameren. Jest jednonawową świątynią z dwiema wieżami w fasadzie oraz kaplicą od strony północnej. Wystrój późnobarokowy, z dekoracjami stiukowymi Jana Ch. Falconiego z końca XVII w. W prezbiterium, przy wejściu do zakrystii, znajduje się mauzoleum rodu Lubomirskich. W budynku klasztornym znajduje się obecnie Muzeum Okręgowe, posiadające bogate zbiory z zakresu sztuki, historii, etnografii i archeologii, eksponowane w formie stałych ekspozycji (m.in. Galeria Dąbskich) lub wystaw czasowych. W dawnym refektarzu można zobaczyć freski z końca XVII w. Ojcowie Pijarzy w 1658 r. założyli przy klasztorze Collegium Ressoviense. Uczył tu ks. Stanisław Konarski – obecnie patron I LO. Szkoła jest jedną z najstarszych w Polsce. Wielu jej wychowanków chlubnie zapisało się na kartach historii i kultury polskiej, m.in. Ignacy Łukasiewicz, Józef S. Pelczar, Władysław Sikorski, Władysław Szafer czy Julian Przyboś. |
|
Zamek Lubomirskich Budowę zamku rozpoczął pod koniec XVI w. ówczesny właściciel Rzeszowa – Mikołaj Spytek Ligęza. W 2 poł. XVII w. Lubomirscy rozbudowali i otoczyli zamek kamiennym murem obronnym z bastionami oraz fosą, która w razie potrzeby wypełniana była wodą ze stawów otaczających zamek. Staw bernardyński i staw na tzw. stawiskach, który rozpościerał się na początku obecnej ulicy Hetmańskiej. Aktualny wygląd zawdzięcza ostatniej przebudowie, a właściwie budowie nowego zamku (stary zburzono, została tylko wieża) na początku XX w. (uk. w 1906 r.) za niebagatelną sumę miliona koron. Od tamtego czasu przez długie lata był tu sąd i więzienie. Obecnie w zamku mieści się tylko Sąd Okręgowy, prokuratura została przeniesiona do nowej siedziby, zaś więzienie do Załęża. |
|
Letni Pałac Lubomirskich Wzniesiony na przełomie XVII i XVIII w. przez Tylmana z Gameren, rozbudowany w połowie XVIII w. przez K.H. Wiedemanna, przebudowany w 1904 r. Dawna letnia rezydencja Lubomirskich, odnowiona w latach 1981-1985. Od 2002 roku budynek dzierżawił Uniwersytet Rzeszowski. W lipcu 2013 roku nieruchomość odzyskali ostatni prywatni właściciele - rodzina Nieciów, która pałac wystawiła na sprzedaż. Budynek zakupiła Okręgowa Izba Lekarska w Rzeszowie. Obecnie trwa tam remont. Ciekawostką jest fakt że mieszkała tu rodzina Grotowskich, a Jerzy Grotowski (znany na całym świecie twórca teatru awangardowego) tu się urodził i spędził dzieciństwo. |
|
Wille secesyjne Aleję Pod Kasztanami tworzą trzy malowniczo usytuowane wille, powstałe w niewielkich odstępach czasu, począwszy od k. XIX w. Jako pierwsza powstała willa wybudowana w 1899 r. wg projektu arch. Tadeusza Tekielskiego dla radnego miejskiego Włodzimierza Pilińskiego. Jest to interesujący przykład architektury willowej z dekoracyjnym wykorzystaniem muru szachulcowego w górnej partii budynku. Następna chronologicznie była willa własna Tekielskiego, która została wybudowana w 1900 r. Powstał budynek o zróżnicowanej bryle i kształcie dachów. W całkiem odmiennej stylistyce powstała natomiast wschodnia willa nr 2/4/6, wybudowana przez inż. Kazimierza Hołubowicza w 1903 r. Jest interesującym przykładem neobarokowego budynku o charakterze rozbudowanej willi/pałacyku. Architekt projektując tę willę, twórczo wykorzystał sąsiedztwo barokowego pałacu letniego Lubomirskich. |
|
Kościół parafialny istniał już przed 1363 r. natomiast powstanie obecnej budowli można datować na pocz. XV w. Najprawdopodobniej najstarsza jego część czyli gotyckie prezbiterium pochodzi z 1434 r. Na pocz. XVI w. kościół został otoczony ziemnym wałem, później zniszczony przez pożar w 1621 r. i odbudowany w 1623 r. staraniem Mikołaja Spytki Ligęzy. W 1754 r. przebudowano nawę główną, dobudowano nawy boczne i nadano mu wystrój barokowy. Ostatnio był restaurowany w latach: 1962-65, 1971-72 i 1976. W swojej obecnej postaci kościół tworzy masywną trójnawową budowlę utrzymaną w stylu barokowym. Wyposażenie kościoła jest różnorodne, pochodzące przeważnie z XVIII w. Przy kościele wznosi się wysoka, kwadratowa wieża-dzwonnica, barokowa, przykryta kopulastym hełmem, wybudowana w XVII w. Na krzyżu na wieży umieszczona jest postać Michała Archanioła (patrona Galicji), którą wykonał rzeszowski blacharz, bohater powstania styczniowego pułkownik Marcin Borelowski-Lelewel, który swego czasu miał zakład blacharski w Rzeszowie. |
|
Pomnik Czynu Rewolucyjnego Pomnik Czynu Rewolucyjnego, autorstwa Mariana Koniecznego, wzniesiony w 1974 r., nosi także nazwę Pomnika Walk Rewolucyjnych. Poświęcony jest walkom o wolność, toczonym na Rzeszowszczyźnie w latach trzydziestych XX wieku. Na żelbetowym fundamencie umieszczono dwa stylizowane liście lauru złożone z 37 par elementów o łącznej wysokości około 38 metrów. Do nich przymocowano na wysokości około 8 metrów dwie rzeźby wykonane w blasze miedzianej. Jedna przedstawia „Nike” boginię zwycięstwa, a druga od strony budynku Urzędu Wojewódzkiego - robotnika, chłopa i żołnierza. Kilkanaście lat później zainstalowano na pomniku dwie tarcze z herbem Rzeszowa w postaci krzyża kawalerskiego. IPN powołując się na ustawę dekomunizacyjną, chce rozburzenia pomnika, czemu sprzeciwia się spora część rzeszowian traktując pomnik jako charakterystyczny symbol miasta rozpoznawalny na całym świecie. |
|
Okrągła kładka nad al. Piłsudskiego Nad skrzyżowaniem ulic Piłsudskiego i Grunwaldzkiej wybudowano oryginalne przejście - jedyną w Europie okrągłą kładkę dla pieszych. Z łagodnymi podjazdami i dwoma windami. Ze względu na oryginalny kształt i wykorzystane materiały budowlane, została uznana za najciekawszą budowlę w tej kategorii w Polsce. Szczególnie efektownie wygląda nocą. Pełni również rolę galerii na wolnym powietrzu. |
|
Zespół Klasztorny Bernardynów Klasztor Bernardynów z kościołem pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii powstał w pierwszej połowie XVII w. jako obiekt sakralny ale również miał pełnić funkcje obronne wchodząc w skład systemu obronnego miasta. W prezbiterium znajdują się alabastrowe pomniki rodziny Ligęzów. W sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej - Patronki Rzeszowa, znajduje się późnogotycka figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1513 r. słynąca z cudów. W 2008 r. kościół otrzymał tytuł Bazyliki Mniejszej. Należy również zwrócić uwagę na drzwi prowadzące do kościoła, a w okresie bożonarodzeniowym na jedną z najpiękniejszych i najstarszych w Polsce szopek. |
|
Teatr im. Wandy Siemaszkowej i Szajna Galeria Teatr im. Wandy Siemaszkowej – pierwszy profesjonalny teatr dramatyczny w Rzeszowie, założony w 1944 r. jako Teatr Narodowy Ziemi Rzeszowskiej – to dawny gmach Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, wzniesiony w latach 1890-1900. Na jego scenie debiutowali tak znakomici artyści, jak Adam Hanuszkiewicz czy Zdzisław Kozień. Co roku organizowane są tu Rzeszowskie Spotkania Teatralne - Festiwal Nowego Teatru, Rzeszowskie Spotkania Karnawałowe, Międzynarodowe Bienale Plakatu Teatralnego. W Teatrze im. W. Siemaszkowej, w specjalnie przygotowanej galerii, umieszczono stałą ekspozycję prac Józefa Szajny. Artysta, który urodził się w Rzeszowie, przekazał w marcu 1997 r. część swych prac miastu. Niestety, ze względu na złą politykę często zmieniających się dyrektorów teatru ekspozycja zatraciła swą pierwotną zaprojektowaną przez profesora Szajnę i jego żonę oryginalność. |
|
Synagoga Staromiejska Przyjmuje się, że pierwsza synagoga murowana wzniesiona na przełomie XVI/XVII w., stanowiła bastion w systemie obronnym Rzeszowa. Po pożarze w 1842 r. poddana została odbudowie. W obecnej formie bożnica przetrwała do czasów II wojny światowej. W czasie okupacji wnętrze Synagogi Staromiejskiej zostało doszczętnie zniszczone i ogołocone z wyposażenia. W lecie 1942 r. Niemcy urządzili w niej skład mebli po wywiezionych z Rzeszowa Żydach, natomiast w 1945 r. zawaliły się sklepienia. Pierwotnie Synagoga Staromiejska po odbudowie miała być przeznaczona na sale wystawowe Związku Polskich Artystów Plastyków, ostatecznie jednak budynek przekazano na siedzibę Archiwum Państwowego. |
|
Synagoga Nowomiejska Synagoga Nowomiejska została wzniesiona w latach 1705-12 według projektu działającego w Rzeszowie, włoskiego architekta Jana Chrzciciela Belottiego. W konsekwencji wielkiego pożaru z 1842 r. synagoga przeszła zasadniczą przebudowę. Ostatecznie była budowlą monumentalną o charakterze obronnym, zbudowaną na planie trapezu, wzmocnioną od zewnątrz wydatnymi szkarpami z pojedynczymi oknami zamkniętymi półkoliście usytuowanymi w górnej części murów. W czasie okupacji hitlerowskiej wnętrze synagogi zostało doszczętnie zniszczone i ogołocone z wyposażenia. W lecie 1942 r., została zamieniona przez Niemców na stajnię, a następnie na skład i magazyn. W 1944 r. w trakcie odwrotu wojsk niemieckich została podpalona przez opuszczające miasto oddziały. Na skutek pożaru runęły sklepienia, niemalże całkowitemu zniszczeniu uległo pokrycie dachowe (gont) wraz z konstrukcją i stolarką okienną, pojawiły się również spękania ścian. W 1954 r. wykonano niezbędne prace zabezpieczające wraz z przygotowaniem konstrukcji pod jej przyszłą odbudowę, która ostatecznie zakończyła się w 1964 r. Obecnie mieści się w niej siedziba Biura Wystaw Artystycznych (BWA), dom pracy twórczej Związku Polskich Artystów Plastyków i Związek Polskich Artystów, Malarzy i Grafików oraz dodatkowo kawiarnia. |
|
Teatr Maska i Muzeum Dobranocek Teatr Maska jest profesjonalnym teatrem lalki i aktora. Jego repertuar obejmuje sztuki dla dzieci, młodzieży i dorosłych. W wydzielonych pomieszczeniach znajduje się Muzeum Lalek Teatralnych. W budynku Teatru ma swoją siedzibę jedyne w Polsce Muzeum Dobranocek z wyjątkową kolekcją pamiątek z popularnych animacji dla dzieci, powszechnie nazywanych dobranockami. To miejsce magiczne – wehikuł czasu przenoszący w inny wymiar, w krainę wspomnień, wzruszeń i dobrych emocji – w świat bajki. |
|
Rzeszowska Fontanna Multimedialna U podnóża Zamku i Pałacu letniego Lubomirskich znajduje się Rzeszowska Fontanna Multimedialna. Główną atrakcją kompleksu fontann są tańczące w rytm muzyki strumienie wody oraz ekran wodny, na którym wyświetlane są prezentacje filmowe i laserowe. Największym zainteresowaniem cieszą się pokazy specjalne, prezentowane w sobotnie wieczory. Spektakle, będące połączeniem muzyki, światła i wody, można podziwiać codziennie od maja do października. Amfiteatr, fontanna i Aleja Lubomirskich z podświetlonymi zabytkowymi drzewami, to atrakcyjne miejsce: zabawy dla najmłodszych, spotkań dla młodzieży oraz wypoczynku dla mieszkańców i turystów. |
|
Most im. Tadeusza Mazowieckiego Posiada drugi co do wysokości pylon w Polsce (108,5 m). Został też uznany za najpiękniejszy obiekt tego typu w kraju. |
|
Park Papieski Został założony jako upamiętnienie wizyty w Rzeszowie papieża św. Jana Pawła II w 1991 roku. Jest to obiekt z roku na rok piękniejszy ze względu na rozwijającą się bujnie roślinność. |
Bądź na bieżąco – znajdź nas na Facebooku: www.facebook.com/Rzeszow.stolica.innowacji